Wprowadzenie: Czy wnuczka może być opiekunem babci? To pytanie, które często pojawia się w sytuacjach, gdy starsza osoba wymaga pomocy i wsparcia. Istnieją pewne zasady i ograniczenia dotyczące pełnienia roli opiekuna przez członków rodziny lub bliskich krewnych. W niniejszym artykule przyjrzymy się bliżej temu zagadnieniu oraz omówimy najważniejsze aspekty prawne związane z tym tematem.
Legalność powierzenia opieki babci przez wnuczkę
Czy wnuczka może być opiekunem babci? To pytanie, które zadaje sobie wiele osób. W dzisiejszych czasach coraz więcej rodzin decyduje się na to, aby rodzina zajmowała się swoimi starszymi członkami zamiast korzystać z usług domów pomocy społecznej. Jednak kwestia legalności takiego rozwiązania budzi wiele wątpliwości.
Przede wszystkim należy podkreślić, że każdy ma prawo do wyboru osoby odpowiedzialnej za jego opiekę i pomoc w codziennych sprawach życiowych. Dotyczy to również osób starszych i schorowanych. Dlatego też nie jest zabronione powierzenie opieki nad babcią lub dziadkiem przez wnuczkę.
W przypadku powierzenia takiej roli osobie bliskiej trzeba jednak pamiętać o kilku istotnych aspektach prawnych oraz praktycznych:
Po pierwsze – umowy cywilno-prawne
Jeśli chcemy uniknąć problemów ze strony urzędu skarbowego czy ZUS-u warto sporządzić umowę cywilno-prawną między osobą udzielającą pomocy a osobą potrzebującym wsparcia lub jej przedstawicielem upełnomocnionym (np.: adwokatem). Taka umowa musi spełniać określone wymogi formalne jak np.: datowanie dokumentu czy posiadanie danych identyfikacyjnych obu stron zawartej transakcji.
Po drugie – ubezpieczenie
Osoby, które udzielają pomocy seniorom powinny pamiętać o odpowiednim ubezpieczeniu. W przypadku nieprzewidzianych wypadków czy uszkodzenia mienia osoba taka musi posiadać polisę OC (Odpowiedzialność Cywilna).
Po trzecie – kwestia czasu i zaangażowania
Opieka nad osobą starszą wymaga sporego nakładu czasowego oraz emocjonalnego. Dlatego warto wcześniej ustalić z babcią lub dziadkiem ile godzin opiekuna będzie potrzebowało na jej lub jego codzienną pomoc.
Kiedy już wszystko zostało dokładnie przemyślane należy udać się do urzędu gminy po specjalne uprawnienie dla wnuczki jako opiekunki babcinej albo dziadkowej. Taki dokument nazywa się „zaświadczenie o pełnieniu funkcji opiekuna” i jest wydawane przez burmistrza miasta, prezydenta miasta albo zarząd jednostki organizacyjnej posiadającej status samorządu terytorialnego.
Wniosek o takie uprawnienie musi zawierać:
1) Imię, nazwisko oraz numer PESEL osoby będącej podopiecznym,
2) Dane personalne i adres zamieszkania wnioskującego tj.: imię i nazwisko; datę urodzenia; miejsce zamieszkania;
3) Pełnomocnictwo od podopiecznego jeśli była to inna osoba niż wnuczek,
4) Oświadczenie o braku przeciwwskazań do pełnienia funkcji opiekuna.
W przypadku gdy urzędnik wyda pozytywną decyzję to zainteresowany zostanie wpisany na listę osób, które uzyskały takie uprawnienie i będzie mógł legalnie i bez obaw udzielać pomocy swoim seniorom.
Podsumowując – czy wnuczka może być opiekunem babci? Tak! Jednak warto pamiętać o kilku ważnych kwestiach formalnych oraz praktycznych aby uniknąć nieprzyjemności ze strony państwa lub osoby powierzającej nam swój los w ręce.
Wezwanie do działania: Jeśli jesteś wnuczką i zastanawiasz się, czy możesz zostać opiekunką swojej babci, skontaktuj się z lokalnym centrum pomocy społecznej lub prawnikiem specjalizującym się w sprawach opieki nad osobami starszymi. Warto poznać odpowiednie procedury i wymagania prawne przed podjęciem decyzji o pełnieniu roli opiekuna osoby starszej.
